دیروز بود که داشتیم راجع به عشق جهان گردی حرف می زدیم. نشسته بودیم روبه روی هم و می گفتیم از هر دری، یکی از درها رفتن بود و علاقه مان به این هیجان ناب که وقتی عزیمت نزدیک می شود وجودمان را سرشار می کند. و حالا امروز وقتی آمدم ایمیل هایم را چک کنم، عنوان لینکی که امروز بهم پیشنهاد داده بود چنان جذبم کرد که نتوانستم مثل همیشه عبور کنم ازش. طی کردن راهی که برادران گریم و افسانه هاشان را روزی به خود دیده! یک روز خواهیم رفت، با هم یا تنها. مهم نیست کنار هم باشیم یا کیلومترها دور از هم. چیزی ورای این نزدیکی های فیزیکی ما را به هم پیوند می دهد. چیزی از جنس برق چشم های مان وقتی که به سفر فکر می کنیم. از جنس هیجان های مشترک مان.
سهشنبه، تیر ۰۸، ۱۳۸۹
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر