چهارشنبه، خرداد ۱۹، ۱۳۸۹

http://1x.com/photos/architecture/33959/

تو یکی از معدود آدم هایی هستی که دلم می خواهد اینجا را با هم ببینیم یک روز. وگرنه تنها رفتن شرف دارد به تحمل همراهی کسانی که نمی بینند.

جالب نیست؟ آن قدر نمی شناسم ات که حتی نمی دانم من برای تو یکی از آن آدم هایی هستم که خودم دلم نمی خواهد لذت دیدن اینجا را با آن ها خراب کنم یا نه؟! با این حال گاهی به آدم هایی که نمی شناسیم شبیه تریم. یا شاید شباهت هامان را درخشان تر می بینیم، مثل ماه در دل شب.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر